Ja mam powód, ty masz powód, ona/ona/ono ma powód

Nigdy nie wierz w brak powodu. 

Wszystko ma swój powód. 

Czasem po prostu za bardzo się go boimy, by móc go nazwać - nazywając, nadamy mu Imię, Kształt, stanie się bardziej Realny. I lepiej nie myśleć, do czego zdolny; wystarczy chwila nieuwagi. 

Ale jak długo będziesz uważał? A co, jeśli nagle Ci się wymsknie, wyskoczy i ups, wydało się?

Przygryzione ze zdenerwowania wargi, rozbiegane oczy, palce przeczesują nierównomiernie płytkę paznokci.

Uniknij tego. Pozbądź się nieświadomości, poczuj świat.

Wszechświat składa się z miliona cząsteczek, które w magicznej harmonii wzajemnie na siebie oddziaływają. Człowiek, żyjący w technokratycznej rzeczywistości, z biegiem czasu zagubił zdolność do poddawania się sile kosmosu. Co wrażliwsze jednostki jeszcze to posiadają - tzw. przeczucie, tknięcie, podszept. Intuicję. 

Dziwny zbieg okoliczności? Przypadek?

Nie, to wszechświat działa w Twoim imieniu. 

Jestem pewna, że znasz to uczucie, gdy idąc ulicą czujesz nagle, że nie powinieneś tu być. I nagle poddajesz się tej dziwnej sile, która niesie Twój krok kilkaset metrów w drugą stronę - i spotykasz dawno nie widzianego znajomego.

Albo zawsze chodzisz tę samą trasą na zajęcia. Raz ją zmieniłeś. Zobaczyłeś wtedy coś, co zmusiło Cię do refleksji, natchnęło.

Takich sytuacji jest milion, czasem nawet, zajęci za bardzo życiem, mijamy się z przeznaczeniem - dosłownie mijamy.

Żyć w harmonii z otaczającym nas światem to piękne i niecodzienne zjawisko, niewielu to potrafi, choć mam wrażenie, że już coraz więcej ludzi ma świadomość.

Jesteśmy dziećmi tego świata, nosimy w sobie jego cząstkę, energię. Oprócz tego każdy z nas ma jakąś historię, która odcisnęła piętno na jego duszy. 

Inni, a jednak tacy sami. 

Mamy różną energię, dzielimy się nią, zbieramy od siebie nawzajem - i to jest piękne. Harmonia.

Poddaj się temu, poczuj to. 

I nie wmawiaj sobie, że jesteś smutny bez powodu. 

Zawsze jest powód.